ZIEKTEN BIJ ROOFVOGELS & UILEN
Clostridium:
Clostridium - Clostridia zijn anaërobe (betekenis niet in staat om te
groeien in de aanwezigheid van vrije zuurstof), Gram-positieve,
sporenvormende bacteriën. De leden van dit geslacht lijken op grote,
rechte of iets gebogen stangen met afgeronde uiteinden.
Sporen niet
ontkiemen en groei niet normaal te gaan tenzij er een geschikte omgeving
bestaat. In hun actieve vorm, deze bacteriën uitscheiden krachtige
exotoxinen die verantwoordelijk zijn voor ziektes zoals tetanus
(kaakkramp), botulisme, PDD-syndroom, en gas gangreen. Wanneer het milieu
wordt minder geschikt voor de groei van de bacteriën beginnen met de
productie van sporen die in staat zijn om veel grotere extremen tolereren
dan de actieve bacteriën. De vier meest opvallende soorten zijn van
Clostridium Clostridium tetani, Clostridium difficile, Clostridium
perfringens en Clostridium botulinum.
* Leden van dit geslacht
produceren enkele van de meest potente toxines ontdekt door
wetenschappers. De toxines zijn relatief stabiel, maar kan warmte worden
vernietigd door ze te koken. Er zijn verschillende soorten van het toxine,
typen A en C veroorzaken de ziekte bij vogels, terwijl vaak het type B
produceert de ziekte bij de mens.
Clostridium botulinum - Het organisme
dat ervoor zorgt dat botulisme is algemeen van aard en wordt op grote
schaal aanwezig in de bodem. Inslikken van het organisme is niet
schadelijk. Het wordt alleen gevaarlijk wanneer de omstandigheden gunstig
zijn voor de groei en de daaropvolgende vorming van toxine. De toxine
geproduceerd door C. botulinum, de veroorzaker van botulisme, wordt
beschouwd als een van de meest krachtige gifstoffen.
Het organisme
groeit het beste onder een hoge luchtvochtigheid en een relatief hoge
temperatuur en in een omgeving met rottend organisch materiaal (planten of
dieren). Het organisme vereist een omgeving waarin alle zuurstof in de
lucht, wordt geëlimineerd. C. botulinum kunnen zich niet vermenigvuldigen
in de aanwezigheid van vrije zuurstof. Botulisme resultaten na de rottende
dierlijke of plantaardige materiaal met het toxine wordt verbruikt.
Rottende karkassen zijn vaak een bron van het toxine, net als vele
insecten voeden in hetzelfde weefsel. De insecten kunnen bevatten toxine
genoeg om de ziekte in een vogel die het opneemt veroorzaken. Omdat het
toxine is oplosbaar in water, water bronnen kunnen besmet raken en een
reservoir voor de ziekte.
* Gieren lijken te kunnen om deze en
andere soortgelijke toxinen opmerkelijk goed verdragen.
Clostridium
perfringens - Dit organisme is geschikt voor het produceren type (A, B, C,
D en E) toxinen die kunnen veroorzaakt afsterving van
het
omringende weefsel waaronder spierweefsel. De bacteriën zelf produceren
gas dat leidt tot een sprankelend vervormingen van het besmette weefsel.
C. perfringens in staat is necrotiserende darmweefsel en kan vrij een
enterotoxine dat kan leiden tot ernstige diarree. Deze symptomen worden
soms ten onrechte geïdentificeerd als zijnde het gevolg van Proventicular
Dilatatie ziekte of PDD-infectie bij vogels.
Clostridium tetani -
Deze bacterie veroorzaakt tetanus (kaakkramp) bij de mens. Sporen komen
het lichaam binnen via een soort trauma van de huid. Indien en anaërobe
(zonder zuurstof) omgeving aanwezig is, zal de sporen ontkiemen en
uiteindelijk vormen een actieve bacteriële infectie. De bacteriën releases
dan een exotoxine genaamd tetanospasmin dat de effecten van het
zenuwstelsel. Een van de effecten omvat skeletspier contractie gevolg van
afdekking van interneuronen te regelen dat de spiercontractie. Indien niet
vroegtijdig behandeld, de sterfte van deze ziekte hoog zijn. Vaccinatie is
beschikbaar voor kinderen en volwassenen.
Transmissie: Inslikken en
wondinfectie gecontracteerd door sporen van verontreinigde vuil. Het
inademen van sporen of bacteriën uit besmet voer, water, fecaal materiaal,
lucht, bodem, en nestmateriaal.
Symptomen: De symptomen variëren
afhankelijk van het type van de clostridium infectie. Ziekte is meestal
veroorzaakt door het type C-stammen van C. perfringens produceert toxine
in de dunne darm van vogels, wat resulteert in verlies van rapte conditie
en gewichtsverlies, lusteloos gedrag, verminderde eetlust, en met bloed
bevlekte of onverteerd voedsel. De toxine, en de gevolgen ervan kunnen
blijven in het systeem voor langere perioden zelfs nadat de
oorspronkelijke bacteriële infectie is behandeld.
Preventie:
Minimaliseer stress en de overbevolking; Zorg voor voldoende ventilatie;
ondervoeding voorkomen met een goede voeding. Zorg ervoor dat de juiste
feed is opgeslagen en is vrij van bacteriële groei. Sporen kunnen aanwezig
zijn in graan en graanproducten, alsmede vervaardigde of geëxtrudeerde
pellets eten en kan de groei van bacteriën te ontwikkelen als de
omstandigheden gunstig zijn.
Behandeling: antistoffen die snelle
noodhulp, guanidine, zinkbacitracine, penicilline, tetracycline's worden
gebruikt om infecties te behandelen.
Diagnose: Gram-preparaat van
het aangetaste weefsel met inbegrip van de groen-bruine
concentratiegebieden van necrose in de lever. Grote gram-positieve cellen
worden vrijwel zeker clostridia, vooral als sporen worden gezien.
Alle soorten toxine (A, B, C, D en E) van C. perfringens zijn cultureel
identiek zijn, en kan alleen worden onderscheiden door serologische, PCR
of sequentie methoden. Bij de toepassing van een bepaalde behandeling is
het noodzakelijk om het type van C. perfringens veroorzaakt de ziekte vast
te stellen.
Voorbeeld: darminhoud, geschraapt van de darmwand, of
bloederige mesenteriale lymfoïde knobbeltjes zal blijken grote aantallen
korte, dikke gram-positieve staven.
Behandeling: Voorafgaand aan
verzending van de monsters moet worden bewaard bij 4 °C. De monsters
moeten 's nachts worden vervoerd in een transportmedium.
Algemene onderwerpen:
Aviaire goiter
Aviaire necropsie
Ziek maken
Sterfte
Trichomoniasis
Vitamine A
Vogelziekten
Ziekten
Ziekteverwekkers
Bacteriën:
Chlamydia
Clostridium
Ecoli
Megabacteria
Psittacose
Salmonella
Tuberculose
DNA:
DNA besmetting
DNA geslachtsbepaling
Parasieten:
Coccidiën
Cryptosporidium
Giardia
Schimmels:
Aspergillose I
Aspergillose II
Virussen:
Aviaire influenzavirus
Aviaire polyomavirus
Diagnose Aviaire influenzavirus
Newcastle virus
Pacheco
Psittacine
Westnijlvirus