Macheiramphus alcinus (Westermann, 1851)
Orde | Familie | Genus |
Accipitriformes | Accipitridae | Macheiramphus |
![]() |
Bat hawk | ![]() |
Milan des chauves-souris |
![]() |
Fledermausaar | ![]() |
Sparviro dei pipistrelli |
![]() |
Gackozer | ![]() |
Gavião morcegueiro |
![]() |
fladdermusvråk | ![]() |
Milano Murcielaguero |
![]() |
Flagermusglente | ![]() |
Широкоротый коршун |
DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
![]() |
Populatie trend van deze soort is stabiel. Er leven naar schatting 670 tot 6.700 volwassen exemplaren in het wild. |
![]() |
Macheiramphus alcinus heeft 3 ondersoorten: - Macheiramphus alcinus alcinus - Macheiramphus alcinus papuanus - Macheiramphus alcinus anderssoni |
![]() |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 41 - 51 cm Spanwijdte : 95 - 120 cm Gewicht : circa 600 - 650 gram |
![]() |
Kenmerken: De vleermuiswouw is een middelgrote roofvogel met valkachtige vorm, een smalle, kleine snavel, grote ogen, een korte staart en kleine kop. De nominaat M. alcinus alcinus vertoont seksueel dimorfisme; de vrouwtjes zijn gemiddeld 6% groter dan mannetjes. Juveniele en onvolwassen vogels hebben bijna dezelfde kenmerken als volwassen vogels; hun verenkleed heeft echter meer wit aan de onderzijde. Ze hebben ook een borstband van bruine spikkels. De iris van jonge vogels is bruin voor ze de uiteindelijke gele kleur verkrijgen. |
![]() |
Vlucht: |
![]() |
Habitat: De vleermuiswouw is een plaatselijk algemeen voorkomende vogel in de nabijheid van kalksteengrotten of bos met veel holle bomen waar veel vleermuizen verblijven. Deze roofvogel heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. |
![]() |
Geluid: |
![]() |
Voedsel: De dieren voeden zich voornamelijk met vleermuizen en kleine vogels. Als een van de weinige roofvogels jagen ze na zonsondergang. Ze broeden in grote delen van het verspreidingsgebied niet in vaste seizoenen, het broedseizoen hangt grotendeels af van de beschikbaarheid van voedsel. |
![]() |
Voortplanting: |
![]() |
Overige: Het monotypische geslacht Macheiramphus had lang een onduidelijke positie binnen de familie van de havikachtigen. De nauwst verwante soorten bleken na DNA-analyse de wurgarend (Morphnus guianensis), de harpij (Harpia harpya) en de Nieuw-Guinese harpij-arend (Harpyopsis novaeguineae). |