|
|
|
Roofvogels en uilen in de wereld:
|
|
|
|
 Harpij - Harpia harpyja (Linnaeus, 1758) |
Harpy eagle |
Harpie féroce |
Harpyie |
Arpia americana |
Harpyja |
Arpía Mayor |
Gavião-real |
Harpia wielka |
Harpy |
Populatie trend van deze soort dalend. |
| Er zijn geen ondersoorten gemeld (monotypisch). |
| Lengte : 90 - 105 cm |
| Spanwijdte : 180 - 200 cm |
| Gewicht : (M) 4000 - 4800 gram / (V) 6000 -
9000 gram |
De harpij is
een roofvogel behorend tot de familie havikachtigen (Accipitridae). De
wetenschappelijke naam van de soort werd als Vultur harpyja in 1758
gepubliceerd door Carl Linnaeus. Het is de grootste soort van de groep der
kuifarenden en de enige soort uit het geslacht Harpia.
De harpij,
vernoemd naar de gevaarlijke wezens uit de Griekse mythologie, is een van
de grootste arenden ter wereld. Het verenkleed van de harpij is
donkergrijs, met uitzondering van de asgrijze kop en de witte buik. Over
de borst loopt een zwarte band. Beide geslachten hebben een kuif van lange
veren op de bovenkant van de kop, die opgezet kan worden. De harpij heeft
korte, maar zeer sterke poten met lange, sterk gekromde nagels. De brede
vleugels zijn voor een vogel van deze omvang kort en stellen de harpij,
samen met de beweeglijke staart, in staat in de dichte bossen te jagen.
Vrouwelijke harpijen zijn gemiddeld een derde groter dan de mannelijke
exemplaren. |
| Argentinië, Belize, Bolivia, Brazilië, Colombia, Costa
Rica, Ecuador, Frans Guyana, Guatemala, Guyana, Honduras, Mexico,
Nicaragua, Panama, Paraguay, Peru, Suriname, Venezuela. |
| De harpij is een bewoner van het
laaglandregenwoud in Midden- en Zuid-Amerika met als kerngebied het
Amazoneregenwoud van Brazilië en Peru waar hij voorkomt in ongeschonden,
maar ook wel in secundair bos tot op 900 m boven de zeespiegel. |
Allerlei middelgrote dieren, zoals apen, luiaards,
boomstekelvarkens, kleine beren, toekans, papegaaien, leguanen en slangen
vormen het voedsel van de harpij. De sterke poten en klauwen zijn zeer
geschikt om deze dieren uit de bomen te grijpen. Soms daalt de
harpij ook verder af naar beneden en grijpt hij
aguti’s en hoendervogels van de bosbodem.
De harpij pakt zijn
prooi meestal uit de boomkruinen, waarbij hij zich dwars door de kroonlaag
stort en zich met grote behendigheid tussen de takken door manoeuvreert.
Tijdens zijn duikvluchten kan deze arend snelheden van wel 50 km/h
bereiken. Vaak zit de harpij op een uitstekende tak in het kronendak,
uitkijkend naar een prooi. Wanneer de prooi gegrepen is, neemt de harpij
zijn prooi mee door de lucht naar een brede tak of nest om hem op te eten.
Grotere prooien zoals luiaards of grote apen worden deels direct
opgegeten. |
| Harpijen zijn net als alle
andere arenden monogaam en blijven tot de dood bij dezelfde partner.
Nesten, die bestaan uit een platform van takken, worden gebouwd in hoge
bomen, soms wel veertig tot zestig meter boven de grond. Harpijen brengen
één of twee jongen groot per legsel. De broedtijd bedraagt 53-56 dagen. De
jongen worden na het uitkomen tien maanden of zelfs meer gevoerd door de
ouders. |
|
|
|
|
![Index A-Z [Falconiformes]](../../../../../images/Img-Infoteken.gif){kind=small}
