TAMAULIPAS DWERGUIL
Glaucidium sanchezi (Quoy & Gaimard, 1830)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Glaucidium |
 |
Tamaulipas Pygmy-owl |  |
Chevêchette du Tamaulipas |
 |
Sanchezzwergkauz |  |
Civettina del Tamaulipas |
 |
Sóweczka meksykanska |  |
Caburé-de-tamaulipas |
 |
Tamaulipassparvuggla |  |
Mochuelo Tamaulipeco |
 |
Tamaulipasspurveugle |  |
Мексиканский карликовый сычик |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2019
► Eerdere publicaties...
2016 — Near Threatened (NT)
2015 — Near Threatened (NT)
2012 — Least Concern (LC)
2009 — Least Concern (LC)
2008 — Least Concern (LC)
2004 — Least Concern (LC)
2000 — Unknown (LR/LC)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)
2016 — Near Threatened (NT)
2015 — Near Threatened (NT)
2012 — Least Concern (LC)
2009 — Least Concern (LC)
2008 — Least Concern (LC)
2004 — Least Concern (LC)
2000 — Unknown (LR/LC)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 20.000 tot 49.999 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Glaucidium sanchezi heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 13 - 18 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : gemiddeld 53 gram |
 |
Kenmerken: Het mannetje heeft een grijsbruine kroon en nek met fijne bleekgeel tot witachtige vlekken op de voorkroon; de nek contrasteert lichtjes met de grijsachtig olijfbruine rug. Staven op de gesloten vleugels worden gevormd door bleke kaneel tot bleke gele vlekken op de buitenste kanten van de primaire en secundaire delen. De borstzijden en onderzijde strepen zijn donker olijfachtig taankleurig bruin, en de staart heeft zes witachtige balken. Het vrouwtje heeft de kruin, nek en bovendeel gewassen met kaneel en is over het algemeen vrij uniform en duidelijk roder dan het mannetje. De voorkroon is fijn gevlekt met bleekgeel kaneel. De borstzijden en onderzijde strepen zijn donker roestbruin, en de zes bleke staartbalken zijn bleekgeel tot bleek kaneel getint. Bij twee van de zes mannetjes en één van de vier vrouwtjes strekken de bleke kopvlekken zich lateraal uit tot aan de nek. De poten zijn bevederd, de snavel is geelbruin en de ogen geel. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Tamaulipas dwerguil leeft in subtropisch, vochtig groenblijvend en half-loofbos van 900 tot 2100 m hoogte. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: De Tamaulipas dwerguil voedt zich met grote insecten en kleine reptielen. |
 |
Voortplanting: Nest is gebouwd in boomholte, vaak oud spechtnest. Legselgrootte 2-4 eieren. |
 |
Overige: De Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) beoordeelde de staat van instandhouding van de Tamaulipas-dwerguil als Least Concern, maar in 2015 is veranderd in 'Near-threatened' De bossen waarin deze uil leeft, worden gekapt en men denkt dat het verspreidingsgebied van de vogel nu kleiner is dan in het verleden. |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Mexico. |
