SANTA-MARTA SCHREEUWUIL
Megascops gilesi (Krabbe, 2017)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Megascops |
 |
Santa Marta Screech-Owl |  |
Petit-duc de Santa Marta |
 |
Santa-Marta-Kreischeule |  |
|
 |
Syczoń stokowy |  |
Corujinha de santa marta |
 |
Santamartaskrikuv |  |
Autillo de Santa Marta |
 |
 |
Сантамартийская совка |
Synonym(s):
- El Dorado Screech-Owl
- El Dorado Screech-Owl
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2019
► Eerdere publicaties...
2019 — Vulnerable (VU)
2019 — Vulnerable (VU)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 2.300 tot 7.500 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Megascops gilesi heeft geen ondersoorten (nieuw ontdekte soort) |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : circa 30 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: De Santa-Martaschreeuwuil is in 2017 door de Deense ornitholoog Niels Krabbe geldig beschreven en vernoemd naar de natuurbeschermer Robert Giles. Het verenkleed is vergelijkbaar met dat van anderen van zijn soort, met een roodachtig tot grijsbruin hoofd, rug, borst en vleugels en een bleke buik. De kroon en rug zijn gestreept, de borst heeft donkerbruine strepen en de buik is lichtbruin gestreept. De tarsi hebben goudgele veren. De oorpluimen zijn kort maar zichtbaar. De ogen zijn geel. Er zijn twee kleurmorfen, een kaneelgrijze of roodbruine en een tussenliggende morph van beide kleuringen. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Santa-Martaschreeuwuil komt voor in vochtig natuurlijk bos tussen de 1800 en 2500 meter boven zeeniveau in de Sierra Nevada de Santa Marta in het noorden van Colombia. Bijna alle records zijn afkomstig van de San Lorenzo-bergkam en nabijgelegen gebieden, die gemakkelijk toegankelijk zijn en regelmatig worden bezocht door groepen vogels. Er is een kleiner aantal eBird-rapporten in het centrale deel van de bergketen. |
 |
Geluid: De zang bestaat uit relatief korte, 2,6 tot 3 seconden durende staccato tonen. Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Jerome Fischer). |
 |
Voedsel: De Santa-Martaschreeuwuil voedt zich met grote kevers. |
 |
Voortplanting: |
 |
Overige: De IUCN heeft de Santa-Martaschreeuwuil geclassificeerd als Kwetsbaar (Vulnerable). De soort heeft een beperkt verspreidingsgebied en komt alleen voor in de relatief kleine Sierra Nevada de Santa Marta. Het grootste deel van de inheemse bosbedekking is vervangen door dennen- en eucalyptusplantages en veeweiden. |
Voorkomen in de wereld
 |
Aanwezig (inheems) - Extant (resident): Colombia |
