LUZON-DWERGOORUIL
Otus longicornis (Ogilvie-Grant, 1894)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Otus |
 |
Luzon Scops-owl |  |
Petit-duc longicorne |
 |
Luzoneule |  |
Assiolo di Luzon |
 |
Syczek luzonski |  |
|
 |
Luzondvärguv |  |
Autillo de Luzón |
 |
Luzondværghornugle |  |
Лузонская горная совка |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2016
► Eerdere publicaties...
2012 — Near Threatened (NT)
2008 — Near Threatened (NT)
2004 — Near Threatened (NT)
2000 — Unknown (LR/NT)
1996 — Vulnerable (VU)
1994 — Vulnerable (VU)
1988 — Near Threatened (NT)
2012 — Near Threatened (NT)
2008 — Near Threatened (NT)
2004 — Near Threatened (NT)
2000 — Unknown (LR/NT)
1996 — Vulnerable (VU)
1994 — Vulnerable (VU)
1988 — Near Threatened (NT)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. |
 |
Otus longicornis heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 19 - 20 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: De gezichtsschijf van de Luzon-dwergooruil heeft witte wenkbrauwen, lange lorale pluimen wit gestreept met zwarte punten. Bleke of witte kraag. De kin en keel zijn witachtig. De borstvacht is zwart gevlekt. Onderzijde is wit met roestbruine vlekken. De iris is geel gekleurd en de snavel is groen. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Luzon-dwergooruil komt voor in vochtige bossen met uitlopers in bergen en in dennenbossen op hooges van 360 tot 1.800 meter boven zeeniveau. Uit recente gegevens is gebleken dat zijn ook voorkomen in lagere bergbossen op 700 tot 1500 meter boven zeniveau. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: De Luzon-dwergooruil voedt zich meestal met insecten. |
 |
Voortplanting: |
 |
Overige: |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Filippijnen. |
