Afrikaanse velduil

Asio capensis

AFRIKAANSE VELDUIL

Asio capensis (Smith, 1834)

Taxonomie

Rijk	Stam	Klasse	Orde	Familie	Genus
Animalia	Chordata	Aves	Strigiformes	Strigidae	Asio

	Marsh owl		Hibou du Cap
	Kap Ohreule		Gufo di palude africano
	Uszatka mauretanska		Coruja moura
	Kapuggla		Búho Moro
	Kapugle		Африканская ушастая сова

Synonym(s):
-

Status IUCN Redlist

Laatste IUCN publicatie update: 2016

► Eerdere publicaties...
2015 — Least Concern (LC)
2012 — Least Concern (LC)
2009 — Least Concern (LC)
2008 — Least Concern (LC)
2004 — Least Concern (LC)
2000 — Unknown (LR/LC)
1994 — Unknown (LR/LC)
1988 — Unknown (LR/LC)

Uilen informatie

Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken

De populatie trend van deze soort is stabiel.

Asio capensis heeft 3 ondersoorten:
- Asio capensis capensis
- Asio capensis tingitanus
- Asio capensis hova

Afmetingen en gewichten:
Lengte : circa36 cm
Spanwijdte : 82 - 99 cm
Gewicht : 225 - 485 gram

Kenmerken:
De Afrikaanse velduil is een middelgrote tot grote uil en wordt gekenmerkt door een lichtbruin-gele gezichtsschijf, die een donkere cirkel rond de donkerbruine ogen laat zien. Beide geslachten lijken op elkaar, maar vrouwtjes zijn relatief donkerder en groter dan mannen. Juvenielen of onvolwassen vogels hebben een donkerdere gezichtsschijf, omcirkeld in zwart.

Vlucht:
Zodra het een prooi ziet, zal het duiken en het met zijn klauwen grijpen. Deze vogel is een ongelooflijke jager vanwege hun scherpe gezichtsvermogen. Het is nachtelijk, maar kan jagen voor de schemering en na zonsopgang. Prooien worden vaak bewaard in holtes of verborgen gebieden voor latere consumptie.

Habitat:
Afrikaanse velduilen geven de voorkeur aan graslanden, moerassen, gecultiveerde gebieden, met korte vegetatie en ruime stukken hoog gras, onkruid of riet. Ze kunnen ook voorkomen in mangroven, open savannes, drainagestroken en soms in open gebieden in de buurt van menselijke nederzettingen. Deze vogels vermijden rotsachtige landschappen, uitgestrekt lang gras en beboste gebieden. Ze zijn deels nomadisch binnen hun Afrikaanse bereik ten zuiden van de Sahara.

Geluid:

Voedsel:
Afrikaanse velduilenvoeden zich voornamelijk met insecten, zoals kevers, termieten, sprinkhanen en schorpioenen, en verschillende ongewervelde en gewervelde dieren, zoals vogels, hagedissen, kikkers, muizen, spitsmuizen, vleermuizen en jonge hazen. Het jaagt meestal tijdens de vlucht, vliegt laag over de grond met langzame maar krachtige vleugel slagen.

Voortplanting:
Ze bouwen het nest op een ondiepe schraap op de grond, bekleed met droge bladeren, verborgen tussen onkruid en grassen. Het vrouwtje legt 2-4 eieren, die ze slechts 27 tot 28 dagen zal incuberen, terwijl het mannetje op zoek gaat naar hun voedsel.

Overige:
Terwijl hun habitat en nesten vaak worden vernietigd door vuur en overstromingen of vertrapt door grazers en roofdieren, worden Afrikaanse velduilen niet wereldwijd bedreigd. Ze worden momenteel geëvalueerd als Least Concern onder de IUCN Red List.

Voorkomen in de wereld

Leefgebied:
Zuid Soedan

Bestaande (inwoner):
Angola; Benin; Botswana; Burkina Faso; Burundi; Kameroen; Tsjaad; Congo; Congo, de Democratische Republiek; Eswatini; Ethiopië; Gabon; Gambia; Kenia; Lesotho; Madagascar; Malawi; Mali; Marokko; Mozambique; Namibië; Nigeria; Rwanda; Zuid-Afrika; Soedan; Tanzania, Verenigde Republiek; Oeganda; Zambia; Zimbabwe

Uitgestorven:
Algerije

FOTOGALERIE

Afrikaanse velduil - Asio capensis

❮ ❯

INGEZONDEN FOTO'S

Filter: