Pandion Haliaetus (Linnaeus, 1758)
Orde | Familie | Genus |
Accipitriformes | Pandionidae | Pandion |
![]() |
Osprey | ![]() |
Balbuzard pêcheur |
![]() |
Fischadler | ![]() |
Falco pescatore |
![]() |
Rybołów | ![]() |
Águia-d'asa-redonda |
![]() |
Fiskgjuse | ![]() |
Aguila pescadora |
![]() |
Águia-pesqueira | ![]() |
Скопа |
DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
![]() |
Populatie trend van deze soort neemt toe. Er leven naar schatting 100.000 tot 499.999 volwassen exemplaren in het wild. |
![]() |
Pandion haliaetus is gesplitst in 2 soorten: - Pandion haliaetus Pandion haliaetus haliaetus Pandion haliaetus carolinensis Pandion haliaetus ridgwayi - Pandion cristatus Pandion cristatus cristatus Pandion haliaetus melvillensis Pandion haliaetus leucocephalus Pandion haliaetus microhaliaetus |
![]() |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 55 - 60 cm Spanwijdte : (M) circa 150 cm / (V) circa 170 cm Gewicht : (M) 1400 - 1600 gram / (V) 1400 - 1600 gram |
![]() |
Kenmerken: De Visarend is in vlucht te herkennen aan de zeer lange, smalle, meestal enigszins geknikte vleugels en vooral aan de blinkend witte onderkant van het lichaam. De bovenkant van het lichaam is donkerbruin. De witte kop met donkere oogstreep, die tot in de nek doorloopt, is in vlucht opvallend ver naar voren gestrekt. De gebandeerde staart is iets korter dan de vleugels breed zijn. Typisch zijn ook het vele wiekelen (bidden) boven het water en het stootduiken bij de visvangst. Wijfjes en jonge vogels hebben gewoonlijk en duidelijke donkere borstband over de witte onderkant. Bovendien zijn bij de jonge vogels de kruin en de nek min of meer donker gestreept, terwijl aan de bovenkant van de vleugels de lichte zomen rond de dekveren opvallend zijn. |
![]() |
Vlucht: De jacht boven het water wordt geregeld onderbroken door bidden. Wanneer de visarend een vis aan het wateroppervlak ontdekt, dan stort hij zich met aangelegde vleugels en naar voren gestrekte klauwen vrijwel loodrecht naar beneden in het opspattende water. Vaak verdwijnt hij geheel onderwater en komt onmiddellijk weer boven met een spartelende vis, als hij succes heeft, in de klauwen. Hij stijgt op en schudt zich dan krachtig droog, zodat de druppels rondvliegen en vliegt met de buit naar een plaats om deze te kroppen of naar de horst. |
![]() |
Habitat: Door bossen omgeven visrijke meren en andere rustige wateren in het binnenland, maar eveneens in beboste of rotsachtige streken nabij zeekust. |
![]() |
Geluid: Op de broedplaats wordt vaak een hel klinkend "jip-jip-jip" gehoord. Klik hier voor afspelen geluidsfragment. |
![]() |
Voedsel: De visarend vangt vrijwel uitsluitend vis, met een gemiddeld gewicht van 300 gram, waarin hij overigens op zo helder mogelijk water is aangewezen. Hij is uitstekend aangepast om glibberige vissen vast te houden. De buitenste tenen kunnen naar achteren worden gedraaid, zodat twee tenen naar voren en twee naar achteren wijzen. De onderkant is bezet met stekelige schubben en bovendien zijn de nagels vlijmscherp, erg lang en bijna half cirkelig gebogen. |
![]() |
Voortplanting: Visarenden zijn na 3-4 jaar geslachtsrijp. Daar de partners van elk paar elk voorjaar, zij het niet altijd gelijktijdig, op de broedplaats van het vorige jaar terugkeren, vormen zij veelal steeds opnieuw een paar. Broedtijd: Het leggen begint eind april. Legselgrootte: Meestal 3, zelden 2 of 4 eieren (61 x 46 mm, 73 gram). |
![]() |
Overige: Sterftecijfer: Bij jonge vogels circa 54%, bij oude vogels circa 18%. Hoogste leeftijd: 25 jaar in de vrije natuur. |
![]() |
Leefgebied: Algerije; Angola; Anguilla; Antigua en Barbuda; Argentinië; Aruba; Oostenrijk; Azerbeidzjan; Bahamas; Bahrein; Bangladesh; Barbados; Wit-Rusland; Belize; Benin; Bhutan; Bolivia, Plurinationale Staten van; Bonaire, Sint Eustatius en Saba (Sint Eustatius, Saba, Bonaire); Bosnië-Herzegovina; Botswana; Brazilië; Brunei Darussalam; Bulgarije; Burkina Faso; Burundi; Cabo Verde; Cambodja; Kameroen; Canada; Kaaiman Eilanden; Centraal Afrikaanse Republiek; Tsjaad; Chili; Colombia; Congo; Congo, de Democratische Republiek van de; Cuba; Curacao; Ivoorkust; Denemarken; Djibouti; Dominica; Dominicaanse Republiek; Ecuador; Egypte; El Salvador; Equatoriaal-Guinea; Eritrea; Eswatini; Ethiopië; Finland; Frankrijk; Frans-Guyana; Gabon; Gambia; Georgië; Duitsland; Ghana; Griekenland; Grenada; Guatemala; Guinea; Guinee-Bissau; Guyana; Haïti; Honduras; Hong Kong; Iran, Islamitische Republiek; Ierland; Israël; Italië; Jamaica; Kenia; Korea, Democratische Volksrepubliek; Korea, republiek van; Koeweit; Kirgizië; Lao Democratische Volksrepubliek; Letland; Lesotho; Liberia; Libië; Liechtenstein; Luxemburg; Malawi; Maleisië; Mali; Malta; Martinique; Mauritanië; Mexico; Moldavië; Monaco; Montserrat; Marokko; Mozambique; Myanmar; Namibië; Nepal; Nicaragua; Niger; Nigeria; Noorwegen; Oman; Pakistan; Panama; Paraguay; Peru; Filippijnen; Polen; Portugal; Puerto Rico; Qatar; Roemenië; Russische Federatie; Russische Federatie (Centraal-Aziatisch Rusland); Rwanda; Saint Kitts en Nevis; Saint Lucia; Saint Martin (Frans deel); Saint Vincent en de Grenadines; Sao Tome en Principe; Saoedi-Arabië; Senegal; Sierra Leone; Singapore; Sint Maarten (Nederlands deel); Somalië; Zuid-Afrika; Spanje; Sri Lanka; Soedan; Suriname; Zweden; Zwitserland; Taiwan, provincie China; Tadzjikistan; Tanzania, Verenigde Republiek; Thailand; Oost-Timor; Gaan; Trinidad en Tobago; Tunesië; Turkmenistan; Turks- en Caicoseilanden; Oeganda; Oekraïne; Verenigde Arabische Emiraten; Oezbekistan; Venezuela, Bolivariaanse Republiek; Vietnam; Westelijke Sahara; Jemen; Zambia; Zimbabwe. Broedgebied: Armenië; Australië; China; Estland; India; Indonesië; Japan; Kazachstan; Litouwen; Mongolië; Nieuw-Caledonië; Papoea-Nieuw-Guinea; Russische Federatie (Europees Rusland, Oost-Aziatisch Rusland); Solomon eilanden; Kalkoen; Verenigd Koningkrijk; Verenigde Staten. |
© Dhr. Hans Hellebuyck - najaar 2009
Locatie : Maderasvulkaan eiland Ometepe Nicaragua
Camera: Konica Minolta Z3
Lens: 12x optische zoom