HOME
Witoogbuizerd - Butastur teesa

Witoogbuizerd

Butastur teesa

Nederlands WITOOGBUIZERD

Butastur teesa (Franklin, 1831)

Taxonomie

Rijk Stam Klasse Orde Familie Genus
Animalia Chordata Aves Accipitriformes Accipitridae Butastur
English White-eyed Buzzard Français Busautour aux yeux blancs
Deutch Weißaugenteesa Italiano Butastore occhibianchi
Polish Myszolap bialooki Português Vitögd vråk
Svenska Vitögd hökvråk Español Busardo Tisa
Dansk Hvidøjet Våge Russkiy Белоглазый канюк

Synonym(s):
-

Status IUCN Redlist

DD LC NT VU EN CR EW EX
Laatste IUCN publicatie update: 2016
► Eerdere publicaties...
2012 — Least Concern (LC)
2009 — Least Concern (LC)
2008 — Least Concern (LC)
2004 — Least Concern (LC)
2000 — Unknown (LR/LC)
1994 — Unknown (LR/LC)
1988 — Unknown (LR/LC)

Roofvogel informatie

Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken

Populatie trend Populatie trend van deze soort is stabiel.

Ondersoorten Butastur teesa heeft geen ondersoorten (monotypisch).

Afmetingen en gewichten Afmetingen en gewichten:
Lengte : 36 - 43 cm
Spanwijdte : 86 - 100 cm
Gewicht : circa 325 gram

Kenmerken Kenmerken:
Deze slanke en kleine witoogbuizerd is gemakkelijk te herkennen aan zijn witte iris en de witte keel en donkere mesiale streep. Op de achterkant van het hoofd is soms een witte vlek zichtbaar. Wanneer hij neergestreken is, bereikt de vleugeltip bijna de punt van de staart. De ceres zijn duidelijk geel en de kop is donker met de onderkant van het lichaam donker geblokkeerd. Tijdens de vlucht lijken de smalle vleugels afgerond met zwarte uiteinden van de veren en de vleugelvoering lijkt donker.

De bovenvleugel tijdens de vlucht vertoont een bleke balk boven de bruin. De roestbruine staart is gebandeerd met een donkere onderrand band. Jonge vogels hebben de iris bruinachtig en het voorhoofd is witachtig en er kan een breed supercilium aanwezig zijn.

Juveniele vogels zijn roodbruin, in tegenstelling tot de meeste andere donzige roofvogelkuikens, die meestal wit zijn.

De enige verwarring kan optreden op plaatsen waar het overlapt met de Indische grijze buizerd (Butastur indicus), waarvan volwassenen een opvallend wit supercilium hebben. Jonge vogels zijn roodbruin, in tegenstelling tot de meeste andere donzige roofvogelkuikens, die meestal wit zijn.

Vlucht Vlucht:
De witoogbuizerd wordt meestal alleen gezien zwevend op de thermiek of op een uitkijkpost. Groepen van twee of drie vogels kunnen soms worden gezien.

Habitat Habitat:
De witoogbuizerd komt wijd verspreid voor in Zuid-Azië, in heel India in de vlakten en strekt zich uit tot 1000 m in de Himalaya. Het is een inwoner van Iran, Pakistan, Nepal, Bangladesh en Myanmar. Een vorm die mogelijk van deze soort is, is geregistreerd in de Greater Sundas, Indonesië, maar deze populatie is wijdverbreid en heeft wittere en ongemarkeerde veren op de dij of "broeken" en ventilatieopeningen, wat mogelijk een nieuwe vorm vertegenwoordigt. Het is een zomerse bezoeker in het noordoosten van Afghanistan. Het komt voornamelijk voor in de vlaktes, maar kan oplopen tot 1200 m hoogte in de uitlopers van de Himalaya.

Geluid Geluid:
Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Sreekumar Chirukandoth).

Voedsel Voedsel:
De witoogbuizerd voedt zich met kleine zoogdieren (voornamelijk knaagdieren), hagedissen, kikkers, kleine slangen, krabben en grote insecten (voornamelijk sprinkhanen en termieten).

Voortplanting Voortplanting:
Het broedseizoen is februari tot mei. Het nest is een los platform van twijgen dat niet lijkt op dat van een kraai, soms geplaatst in een bladloze boom. Het legsel bestaat uit drie eieren, die wit en meestal ongevlekt zijn. Beide geslachten delen mee in de nestbouw en het voeden van de jongen; het vrouwtje incubeert de eieren alleen voor ongeveer 19 dagen .

Overige Overige:
De witoogbuizerd is een middelgrote roofvogel, die zich onderscheidt van de echte buizerds in het geslacht Buteo. Ze missen de typische carpale vlekken aan de onderkant van de vleugels die te zien zijn bij echte buizerds, maar de hele vleugelbekleding lijkt donker in tegenstelling tot de vliegveren.

Voorkomen in de wereld

Voorkomen in de wereld

Verspreiding Aanwezig (inheems) - Extant (resident):
Bangladesh; China; Indië; Iran, Islamitische Republiek; Birma; Nepal; Pakistan

Aanwezig & Migrerend (geen broedgebied) - Extant & Vagrant (non-breeding):
Afganistan; Oman

Aanwezig & oorsprong onzeker (seizoensgebonden onzeker) - Extant & Origin Uncertain (seasonality uncertain):
Verenigde Arabische Emiraten

FOTOGALERIE

 


Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa
Witoogbuizerd - Butastur teesa







INGEZONDEN FOTO'S

Filter:

© Koshy Koshy - 3 augustus 2019
Locatie: Rajasthan, Indië
Camera: Nikon D500
Lens: 500.0 mm f/4.0