|
|
|
Roofvogels en uilen in de wereld:
|
|
|
|
 Witoogbuizerd - Butastur teesa (Franklin, 1831) |
White-eyed Buzzard |
Busautour aux yeux blancs |
Weißaugenteesa |
Butastore occhibianchi |
Vitögd hökvråk |
Busardo Tisa |
vitögd vråk |
Myszolap bialooki |
Hvidøjet Våge |
Populatie trend van deze soort is stabiel. |
Butastur teesa heeft geen ondersoorten (monotypisch).
|
| Lengte : 36 - 43 cm |
| Spanwijdte : 86 - 100 cm |
| Gewicht : circa 325 gram |
Deze slanke en kleine
witoogbuizerd is
gemakkelijk te herkennen aan zijn witte iris en de witte keel en donkere
mesiale streep. Op de achterkant van het hoofd is soms een witte vlek
zichtbaar. Wanneer hij neergestreken is, bereikt de vleugeltip bijna de
punt van de staart. De ceres zijn duidelijk geel en de kop is donker met
de onderkant van het lichaam donker geblokkeerd. Tijdens de vlucht lijken
de smalle vleugels afgerond met zwarte uiteinden van de veren en de
vleugelvoering lijkt donker.
De bovenvleugel tijdens de vlucht
vertoont een bleke balk boven de bruin. De roestbruine staart is
gebandeerd met een donkere onderrand band. Jonge vogels hebben de iris
bruinachtig en het voorhoofd is witachtig en er kan een breed supercilium
aanwezig zijn.
De enige verwarring kan optreden op plaatsen waar
het overlapt met de
Indische grijze buizerd (Butastur indicus), waarvan volwassenen een
opvallend wit supercilium hebben. Jonge vogels zijn roodbruin, in
tegenstelling tot de meeste andere donzige roofvogelkuikens, die meestal
wit zijn. |
| Deze soort komt wijd verspreid voor in Zuid-Azië, in heel
India in de vlakten en strekt zich uit tot 1000 m in de Himalaya. Het is
een inwoner van Iran, Pakistan, Nepal, Bangladesh en Myanmar. Een vorm die
mogelijk van deze soort is, is geregistreerd in de Greater Sundas,
Indonesië, maar deze populatie is wijdverbreid en heeft wittere en
ongemarkeerde veren op de dij of "broeken" en ventilatieopeningen, wat
mogelijk een nieuwe vorm vertegenwoordigt. Het is een zomerse bezoeker in
het noordoosten van Afghanistan. Het komt voornamelijk voor in de vlaktes,
maar kan oplopen tot 1200 m hoogte in de uitlopers van de Himalaya. |
| Kleine zoogdieren (voornamelijk knaagdieren), hagedissen,
kikkers, kleine slangen, krabben en grote insecten (voornamelijk
sprinkhanen en termieten). |
|
|
|
|
![Index A-Z [Falconiformes]](../../../../../images/Img-Infoteken.gif){kind=small}
