JAPANSE BUIZERD
Buteo japonicus (Temminck & Schlegel, 1844)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Accipitriformes | Accipitridae | Buteo |
 |
Eastern Buzzard |  |
Buse du Japon |
 |
Taigabussard |  |
Poiana giapponese |
 |
Myszołów amurski |  |
Bútio-japonês |
 |
Orientvråk |  |
Busardo Japonés |
 |
Japansk Musvåge |  |
Восточный канюк |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2021
► Eerdere publicaties...
2016 — Least Concern (LC)
2015 — Least Concern (LC)
2014 — Least Concern (LC)
2016 — Least Concern (LC)
2015 — Least Concern (LC)
2014 — Least Concern (LC)
Roofvogel informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort onbekend. |
 |
Buteo japonicus heeft 3 ondersoorten: - Buteo japonicus [japonicus or burmanicus] - Buteo japonicus toyoshimai - Buteo japonicus oshiroi |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte: 40 - 54 cm Spanwijdte: 122 - 137 cm Gewicht: (M) 630 - 810 gram / (V) 515 - 970 gram |
 |
Kenmerken: De Japanse buizerd heeft meestal een donkerbruine bovenkant. De buik is bleker tot bijna wit, met bruine en roodachtige strepen op de buik. Het onderste borsttuig is minder uitgesproken dan bij de Euraziatische Buizerd. Primairen zijn donker, carpale vlekken kleiner dan Buteo buteo maar duidelijk. De iris is donkerbruin, wasachtige huid en voeten zijn geel. Juvenielen exemplaren lijken erg op volwassen vogels, maar het oog is bleker, de staart heeft een vleugje rood. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: De Japanse buizerd komt voor in alle soorten bossen, zoals op het platteland of in de bergen, maar altijd dicht bij open gebied. |
 |
Geluid: De roep wordt omschreven als iets hoger dan die van de buizerd. Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Hans Matheve). |
 |
Voedsel: De Japanse buizerd voedt zich met kleine en middelgrote zoogdieren (knaagdieren, veldmuizen, muizen, ratten, jonge konijnen en hazen?), Ook vogels (tot grootte van duiven, fazanten en patrijzen), reptielen, amfibieën en insecten. |
 |
Voortplanting: Het broedseizoen op Honshū is tussen april en juli, het nest wordt gebouwd op een hoogte van 6 tot 20 meter in pijnbomen, op kliffen of in grotten. Het legsel bestaat uit 2 tot 3, minder vaak 4 eieren, die 30 tot 33 dagen worden bebroed. |
 |
Overige: De Japanse buizerd is een gedeeltelijke trekvogel, vanuit Centraal-Azië en Hokkaido overwinteren de vogels van november tot maart verder naar het zuiden. |
Voorkomen in de wereld
 |
Aanwezig (inheems) - Extant (resident): China; China; China; Japan; Korea, Democratische Volksrepubliek; Korea, republiek van; Mongolië; Russische Federatie Aanwezig (broedgebied) - Extant (breeding): Russische Federatie (Oost-Aziatisch Rusland) Aanwezig (geen broedgebied) - Extant (non-breeding): Bhutan; Cambodja; Hongkong; Lao Democratische Volksrepubliek; Maleisië; Myanmar; Pakistan; Singapore; Taiwan, provincie China; Thailand; Vietnam Aanwezig (passage) - Extant (passage): Kazachstan Aanwezig & Migrerend (broedgebied) - Extant & Vagrant (breeding): noordelijke Mariana eilanden Aanwezig & Migrerend (geen broedgebied) - Extant & Vagrant (non-breeding): Bangladesh; Brunei Darussalam; Indonesië; Maldiven; Filippijnen Aanwezig & oorsprong onzeker (seizoensgebonden onzeker) - Extant & Origin Uncertain (seasonality uncertain): Palau |
