HOME
Choliba-schreeuwuil - Megascops choliba

Choliba-schreeuwuil

Megascops choliba

Nederlands CHOLIBA-SCHREEUWUIL

Megascops choliba (Vieillot, 1817)

Taxonomie

Rijk Stam Klasse Orde Familie Genus
Animalia Chordata Aves Strigiformes Strigidae Megascops
English Tropical Screech-owl Français Petit-duc choliba
Deutch Cholibaeule Italiano Assiolo dei tropici
Polish Syczek tropikalny Português Corujinha de orelha
Svenska sydamerikansk skrikuv Español Autillo Chóliba
Dansk Maranon dværghornugle Russkiy Южноамериканская совка

Synonym(s):
-

Status IUCN Redlist

DD LC NT VU EN CR EW EX
Laatste IUCN publicatie update: 2021
► Eerdere publicaties...
2016 — Least Concern (LC)
2012 — Least Concern (LC)
2009 — Least Concern (LC)
2008 — Least Concern (LC)
2004 — Least Concern (LC)
2000 — Unknown (LR/LC)
1994 — Unknown (LR/LC)
1988 — Unknown (LR/LC)

Uilen informatie

Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken

Populatie trend De populatie trend van deze soort loopt terug.
Er leven naar schatting 500.000 tot 499.999 volwassen exemplaren in het wild.

Ondersoorten Megascops choliba heeft 9 ondersoorten:
- Megascops choliba choliba
- Megascops choliba cruciger
- Megascops choliba decussatus
- Megascops choliba duidae
- Megascops choliba luctisonus
- Megascops choliba margaritae
- Megascops choliba surutus
- Megascops choliba uruguaii
- Megascops choliba wetmorei

Afmetingen en gewichten Afmetingen en gewichten:
Lengte : 20 - 24 cm
Spanwijdte : 50 - 54 cm
Gewicht : 97 - 160 gram

Kenmerken Kenmerken:
De Choliba-schreeuwuil is een relatief kleine schreeuwuil met korte oorbosjes die meestal overdag worden grootgebracht. Er zijn grijsbruine, bruine en roestbruine exemplaren, met tussensoorten. De meeste zijn er van de grijsbruine variant. De Choliba-schreeuwuil heeft een gele iris en een lichtgrijze gezichtsschijf, met een opvallende zwarte rand; onderkant wit met een visgraatpatroon waarbij elke veer overal zwarte schachtstrepen heeft. Kroon en bovendeel zwaar donker gestreept; staart en slagpennen zijn gestreept met bruin en licht bleekgeel, de scapulieren hebben een donkere rand bleke vlekken, waardoor ze een witte lijn langs elke kant boven de vleugel geven. De washuid is groenachtig grijs, gevederde tarsus, tenen zijn bloot en voeten zijn grijsbruin.

Vlucht Vlucht:

Habitat Habitat:
Deze soort komt voor in een grote verscheidenheid aan habitats. Choliba-schreeuwuilen komen echter vooral voor in halfopen habitats, zoals beboste savanne, halfopen gebieden met verspreide bomen, bosranden, bossen met een tweede groei, plantages en ook stadsparken. In een gradiënt van open naar bosrijke gebieden, zoals de Braziliaanse savanne, lijkt deze uil graslanden of grasland-savannes met struiken te vermijden en geeft hij de voorkeur aan plekken met wat bomen boven bosrijke savannes. Over het algemeen komen ze voor in gebieden van zeeniveau tot 1500 meter, maar ze zijn ook geregistreerd op 3000 meter hoogte. Deze uil jaagt bijna uitsluitend 's nachts en begint zijn activiteiten in de schemering.

Geluid Geluid:
Klik hier voor afspelen geluidsfragment (© Jerome Fischer).

Voedsel Voedsel:
Van het voedingspatroon is weinig bekend. Er zijn maar weinig monsters van pellets en veldwaarnemingen suggereren een voornamelijk insectenetend dieet, inclusief krekels, katydiden, kevers, mieren, spinnen en schorpioenen. Preys zijn meestal nachtdieren en leven op de grond. Insecten kunnen zowel op de vleugel als op de grond worden gevangen. Er zijn waarnemingen van individuen die tijdens de vlucht insecten vangen, vooral in de buurt van kunstmatige lichtbronnen, wat duidt op een leerproces. Kleine gewervelde dieren worden ook geconsumeerd als knaagdieren, opossums, anurans en slangen, maar in kleine hoeveelheden. In termen van geschatte biomassaconsumptie van prooien kunnen deze gewervelde dieren echter 1/3 tot 1/2 van het dieet ondersteunen.

Voortplanting Voortplanting:
Choliba-schreeuwuilen leggen eieren in januari - juli op het noordelijk halfrond; op het zuidelijk halfrond werd in september-oktober de eierlegging geregistreerd. Maar mannen zingen normaal gesproken in augustus, waarmee de verkeringstijd begint, wanneer beide geslachten vocaal actief zijn. Deze uilen nestelen in holtes, als natuurlijke of oude spechtgaten in bomen, maar ook in termietenbevestigingen en nestkasten. Gewoonlijk worden ongeveer 1 tot 4 witte eieren, gemiddeld 34,3 x 29,3 mm, zonder enige bescherming op de bodem van de holte gelegd. Incubatie wordt verzorgd door vrouwtjes. In Misiones (Argentinië) werd gemeld dat een mannetje voedsel naar het nest droeg. De nestvogels broeden ongeveer een maand wanneer de jonge uilen uitvliegen.

Overige Overige:

Voorkomen in de wereld

Voorkomen in de wereld

Verspreiding Aanwezig (inheems) - Extant (resident):
Argentinië; Bolivia, Plurinationale Staten van; Brazilië; Colombia; Costa Rica; Ecuador; Frans-Guyana; Guyana; Panama; Paraguay; Peru; Surinaams; Trinidad en Tobago; Uruguay; Venezuela, Bolivariaanse Republiek

FOTOGALERIE

 


Choliba-schreeuwuil - Megascops choliba
Choliba-schreeuwuil - Megascops choliba
Choliba-schreeuwuil - Megascops choliba
Choliba-schreeuwuil - Megascops choliba







INGEZONDEN FOTO'S

Filter: