NIEUW-BRITTANNIË KERKUIL
Tyto aurantia (Salvadori, 1881)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Tytonidae | Tyto |
 |
Bismarck Masked-Owl |  |
Effraie dorée |
 |
Goldeule |  |
Barbagianni della Nuova Britannia |
 |
Plomykówka zlotawa |  |
|
 |
Gyllentornuggla |  |
Lechuza Dorada |
 |
Gylden Slørugle |  |
Золотистая сипуха |
Synonym(s):
- New-Britain kerkuil
- New-Britain kerkuil
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2018
► Eerdere publicaties...
2016 — Vulnerable (VU)
2012 — Vulnerable (VU)
2008 — Vulnerable (VU)
2004 — Data Deficient (DD)
2000 — Data Deficient (DD)
1996 — Vulnerable (VU)
1994 — Vulnerable (VU)
1988 — Threatened (T)
2016 — Vulnerable (VU)
2012 — Vulnerable (VU)
2008 — Vulnerable (VU)
2004 — Data Deficient (DD)
2000 — Data Deficient (DD)
1996 — Vulnerable (VU)
1994 — Vulnerable (VU)
1988 — Threatened (T)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort is loopt terug. Er leven naar schatting 2.500 tot 9.999 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Tyto aurantia heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 27 - 33 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: Uiterlijk vergelijkbaar als andere kerkuilen. Het heeft een goudkleurig gepolijst verenkleed, boven donkerder, onder minder donker. Het verenkleed is donker gevlekt. Vrouwtje is vergelijkbaar, maar iets groter. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: Het lijkt een soort laaglandbos te zijn, maar één exemplaar werd genomen op 1.000 meter en één vogel, vermoedelijk deze soort, werd gehoord op 2.000 m3. De twee recente waarnemingen waren in de bosrand, dus het kan gedegradeerd bos tolereren. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: Niet veel informatie, één speciemen had een klein knaagdier in zijn maag. |
 |
Voortplanting: |
 |
Overige: |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Papoea-Nieuw-Guinea. |
