ROESTBRUINE VALKUIL
Ninox ios (Rasmussen, 1999)
Taxonomie
| Orde | Familie | Genus |
| Strigiformes | Strigidae | Ninox |
 |
Cinnabar Hawk-owl |  |
Ninoxe rouilleuse |
 |
Zinnoberkauz |  |
Gufastore di Cinnabar |
 |
Sowica cynobrowa |  |
|
 |
Cinnoberspökuggla |  |
Nínox Bermejo |
 |
Cinnoberhøgeugle |  |
Коричневая иглоногая сова |
Synonym(s):
-
-
Status IUCN Redlist
| DD | LC | NT | VU | EN | CR | EW | EX |
Laatste IUCN publicatie update: 2017
► Eerdere publicaties...
2016 — Vulnerable (VU)
2012 — Vulnerable (VU)
2008 — Vulnerable (VU)
2005 — Vulnerable (VU)
2004 — Vulnerable (VU)
2000 — Vulnerable (VU)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)
2016 — Vulnerable (VU)
2012 — Vulnerable (VU)
2008 — Vulnerable (VU)
2005 — Vulnerable (VU)
2004 — Vulnerable (VU)
2000 — Vulnerable (VU)
1994 — Not Recognized (NR)
1988 — Not Recognized (NR)
Uilen informatie
Onder andere trends, afmetingen en gewichten, habitat, uiterlijke kenmerken
 |
De populatie trend van deze soort loopt terug. Er leven naar schatting 2.500 tot 9.999 volwassen exemplaren in het wild. |
 |
Ninox ios heeft geen ondersoorten (monotypisch). |
 |
Afmetingen en gewichten: Lengte : 21 - 23 cm Spanwijdte : - cm Gewicht : (M) - gram / (V) - gram |
 |
Kenmerken: Kleine, felgekleurde uil. Uniforme roesbruin maar voor witachtige scapuliervlekken, witachtige veren schachten op buik, onduidelijke donkerder geschulpte tot lagere buik, en smalle, donkerdere balken. Geen gezichtspatroon. |
 |
Vlucht: |
 |
Habitat: Er zijn vier gegevens bekend, afkomstig uit het bos op een hoogte tussen 1120 en 1700 meter boven zeeniveau. |
 |
Geluid: |
 |
Voedsel: Uit waarnemingen is gebleken dat deze soort zich voornamelijk voedt met vliegende insecten. |
 |
Voortplanting: |
 |
Overige: |
Voorkomen in de wereld
 |
Leefgebied: Indonesië. |
